Never underestimate the power of women

هرگز قدرت زنان را دست کم نگیرید

 

روز زن مبارک

از نخستین بانوان فمینیستی، مانند روزا لوکزامبورگ ، یک فعال ضد جنگ ، فیلسوف و اقتصاددان ، و کلارا زتکین که برای حق رای زنان جنگیده و برای تأسیس یک روز برای همه ی ما ، "روز جهانی زن"  مارچ 8  تا امروز؛  برای کسانی که در طول ده ها سال برای پایان دادن به نابرابری های قانونی و حقوق بانوان در محل کار ، خانه، و جامعه را به چالش کشیدند.  اما آیا امروز با پایان دادن به آزارهای جنسی و فرهنگ تجاوز جنسی، به اهداف مان رسیده ایم - فعالان زن تا حدود زیادی موفق شده، و گام های بسیار مثبتی در توانمند سازی زنان به دست آورده اند؛ هر چند، هنوز راهی بلند برای برطرف کردن چالش های کهن و نوین پیش رو داریم.

در واقع، مبارزه با ناآگاهی و خود مختاری می تواند کاملا خطرناک باشد. روزا لوکزامبورگ، در سال 1919 در سن 48 سالگی، به خاطر ایده های خود و به خاطر مبارزه شجاعانه برای حقوق بشر و علیه جنگ، توسط اوباشان ترور و کشته شد. امروز،  اراذل و اوباش نوین، گرتا تونبری، فعال جوان را با تجسم تجاوز به عنف،  تهدید می كنند، فقط به این دلیل كه نمی خواهند او را بشنوند چرا که او آنها را مخاطب قرار داده و آنها دوست ندارند گرتای جوان مردم را به شورش دعوت کند که مبادا  امتیازات خودکامگی شان را در بهره ‌برداری و آلوده كردن محیط زیست به چالش بكشد.

بنابراین، ما هنوز مسیری طولانی و دشوار در پیش داریم تا بتوانیم به موفقیتی پر معنا و کامل دست یابیم.  پس وظیفه اصلی مان  آموزش و یاد گیری تاریخ مان است.

روزا لوکزامبورگ بخشی از فمینیسم موج اول بود؛ او به دنبال از بین بردن ازدواج های اجباری، زنجیری و حساب شده بود. همچنین تلاش برای از بین بردن نابرابری های دارایی بین زن و مرد و البته نبرد برای حق رای دادن  و حق و حقوق زنان در تأثیرگذاری بر زندگی روزمره و سیاسی شان کرد.

سپس، از اوایل دهه 1960 به بعد، فمینیست های موج دوم با چالش های جدید و طیف گسترده ای از مشکلات روبه رو شدند. هدف آنها افزایش برابری برای زنان فراتر از فقط رهایی سیاسی و اجتماعی بود.  آنها برای برابری جنسیتی در محیط کار، برای وضعیت برابر و ایمنی در خانواده و مهمتر از همه، برای حق کنترل بدن خود، که چه وقت بچه دار شوند و تا چه مدت و چند تا بچه به دنیا بیاورند، جنگیدند. آنها همچنین برای حق طلاق و حق حضانت فرزندان مان جنگیدند.

آنها برنامه های بزرگی همچون مراکز حمایت از زنانی که به آنها تجاوز جنسی شده و سرپناه هایی برای زنان ایجاد کردند و اقداماتی را در مقابل خشونت علیه زنان ترتیب دادند. امروز ما به خاطر بسیاری از مزایای زندگی مان به آن بانوان شجاع مدیون هستیم.
موج سوم فمینیسم در اوایل دهه 90، توجه بیشتری به بیان فردی از جنسیت و ملاحظات نابرابری های نژادی که قبلا به اندازه کافی بررسی نشده بودند رامورد توجه قرار داد.  امروزه، موج چهارم،  جنایات جنسی مردان قدرتمند و روابط جنسی تحمیلی آنها را به چالش می کشد، آن گونه که توسط حرکت و مبارزات  این جنبش جنایات جنسی مردان قدرتمند افشا و به دادگاه کشیده شده است.

امروز فعالان سیاسی حقوق زنان تصدیق می کنند که با وجود سال های پیشرفت زنان در گذشته، ما هنوز می بینیم که افرادی مانند هاروی واینستین توانسته از بسیاری از زنان سوء استفاده کرده و اعمال کثیف او به مدت بیش از 30 سال ادامه داشته بدون اینکه مردم از آن آگاه باشند. قدرت این موج اخیر، توانایی آنها را در حد ممکن برای اجرای عدالت قانونی،  با استفاده از رسانه‌های اجتماعی برای افشای آنها و عادی‌سازی این امر است که به مبارزه و شهادت زنان در این شرایط می توان ایمان داشت.

بگذارید زنانی را که با شجاعت صحبت می کنند و این اقدامات را شروع کرده اند فراموش نکنیم.

برای چندین دهه، تعداد بیشماری از زنان شجاع و بی باک کارزارهایی را آغاز کرده اند و همچنان برای حقوق زنان و در حمایت از مبارزات زنان مبارزه کرده و می کنند. ما باید تاریخچه خود را بخوانیم و بدانیم که بسیاری از تغییرات اساسی در تاریخ جهان ما به وقوع پیوست، صرفا به دلیل فداکاری بسیاری از زنانی که  جسورانه و بی ترس و بی امان با سیستم نادرست جهانی مبارزه کردند، که بسیاری از آنها به دلیل اعتقاد خود مبنی بر این که زن پایه و اساس این سیاره است، جان خود را از دست داده اند.

تنوع جنبش های فمینیستی بی اندازه غنی و متنوع بوده و هستند و بسیاری از ایدئولوژی های مختلف را در طول سال ها توسعه داده اند تا ما را به جایی که امروز هستیم بیاورند. من شخصا و به قوت از موج اول و دوم فمینیسم برای گذاشتن پایه های محکم اولیه،  برای موفقیت قدرتمند و شیرین امروزمان قدردانی می کنم.
بنابراین امروز ما در جهانی هستیم که: آزادتر از همیشه برای ابراز عقاید خود صحبت می کنیم، تحصیلات و حرفه های خودمان را انتخاب  می کنیم و به کسانی که معتقدیم می توانند بهتر عمل کنند رای دهیم. همه اینها با ایثار و زحمت فعالان فمینیستی اتفاق افتاده است؛ پس ناامید کننده است که شاهد نظرات ارتجاعی باشیم .

برای مثال، زنانی هستند که از فمنیست  ها ترسیده و نمی خواهند ارتباطی داشته باشند و در گفتگوهایی که بوی فمنیستی می دهد چنان از جای خود پریده و اعلام می کنند که:
"من فمینیست نیستم، مسیحی! یا مسلمان هستم!"
این دردناک است که ببینیم چطور چنین زنانی که بسیار آزادتر از گذشته در جهان حرکت می کنند، اما هنوز ناخودآگاه در مورد چگونگی جنگ مذهب و مقام بسیار پایین زنان در تمام مذاهب و ناآگاهی در باره فمینیست ها و نفهمیدن موقعیت اجتماعی سال های پیش و امروز؛ و اینکه فلسفه انکار بسیاری از وقایع تاریخی، هنوز خود را  بی سواد نگه داشته است.

به نظر می رسد نداشتن اتحاد و درک نکردن تاریخچه دستاوردهای زنان ممکن است یکی از دلایل این امر باشد که چرا ما هنوز به هدف دیرینه خود نرسیده و هنوز در تکاپو هستیم.

بسیاری از ما از سنین پایین، معصومانه، به مطالبه حقوق خود رسیدیم. برای صلح، حقیقت و زندگی عادلانه و برای همه ی اهداف شخصی خود مبارزاتی داشتیم. امروز پیرتر، فرسوده، جستجو را ناامیدانه ادامه می دهیم. اما به نظر می رسد در بسیاری از عرصه ها رسیدن به اهداف مان سخت تر از همیشه شده؛ چرا که در سرتاسر جهان، زنان هنوز در معرض، آزار و اذیت و استثمار قرار دارند، و بدون حمایت مناسب، حتا پس از این همه سال مبارزه برای امنیت زنان در بسیاری از کشورها هنوز مسیری طولانی در پیش روست.

آیا این به دلیل افزایش فن آوری های حواس پرتی و علاقه به فردگرایی است؟
آیا جامعه ما را فقط به سمت طمع و رضایت فردی هول می دهد؟
یا انقلاب وسایل مجازی ما را به خود جذب و جلب کرده است؟ 
 ما - مردم چطور باید با یکدیگر رفتار کنیم؟
آیا خود برتر دیدن مشکلی بزرگ شده؟
بنابراین،  به مبارزه ادامه می دهیم، اما تغییرات و اصلاحات را نمی توانیم به سرعتی که باید، ببینیم.

پس از گذشت بیش از صد سال، آیا هنوز مجبوریم برای سوء استفاده و آزار و اذیت زنان، قلدرهایی را به دادگاه بکشانیم؟
گاهی از خودم می پرسم ، "تا کی ؟"  آیا به اندازه کافی تلاش نکرده ایم؟
خوب، من اعتقاد دارم که ما با تمام توان خود چالش ها را به کار کشیده ایم، فقط مقاومت و سد های بسیار پیش رویمان و در سراسر جهان مان به شکل های مختلف وجود داشته و دارند.

بانوان جوان - مادران - آینده مال شماست! بیشتر اشتباهات و مبارزات و آنچه دردناک در جهان مان است ناشی از استثماراتی است که زنان  در وهله اول از آن تاثیر می گیرند.
جمعیت این سیاره همچنان رو به رشد است، و حرکات سودجویانه همچنان برای منابع و اکوسیستم های ما، همه جا پراکنده است.

در مورد جوامع ما چطور؟ آیا در آینده نزدیک غذای کافی برای همه وجود دارد؟

آیا زحمات ما باید به طور کامل توسط نیروهای بازار و شرکت های بزرگ داخلی و جهانی کنترل شود؟

قیمت مسکن و مواد غذایی در حال افزایش است و مردم توانایی پرداخت آنها را ندارند. با همه ی  اینها تا چه حد پیش خواهیم رفت و فقط امیدواریم که دولت های مان ایده های درخشان داشته باشند؟

بانوان، خواهران - در هر جامعه، منطقه و شهری که زندگی می کنید،  سازماندهی کنید ... شکوفاتر شوید و هوش و قدرت فکری خود را آشکار سازید.

اکنون زمان آن است که به پیشرفت و حرکت خود ادامه داده و دستاوردهای پیشکسوتان خود را حمایت و گسترش دهیم تا رهایی مان از ساختارهای مردسالاری کامل شود.

اگر خواندن انگلیسی برایتان راحت تر است، دو لینک زیر بخوانید
Journey Magazine:
https://journeymagazineptbo.com/2020/03/07/happy-womens-day-our-task-is-not-yet-done/

Inanna Publications:
https://www.inanna.ca/2020/03/24/reflections-on-herstory-by-nasreen-pejvack/