این ستیزها موجب درد, شکنجه, گرسنگی و قحطی و آوارگی مردم ناحیه و کسانی که در وسط این هرج و مرج ها هستند می شود.  از خود می پرسم, نقش و مسولیت من در این عذاب ها و دلهره ها چیست؟   البته هرگز نقشی مستقیم ندارم اما آیا بی تفاوتی و سکوت من دست چپاول گر را باز تر نمی کند؟  آیا بی مسوولیتی من این فجایع خونین را بیشتر نمی کند؟  هر کدام از ما باید با وجدان و شناخت, افکار خود را پر بار کرده و شکل بدهیم و  دنیای اطراف و سیاست های خونین و حریصانه برای منابع طبیعی دنیا را بشناسیم.   باید بدانیم که هر تصمیم یا حرکت روزانه ما -یا- بی تفاوتی ما؛ به تصمیم ها و حرکت های دولتمردان شکل داده و ناآگاهی و بی تفاوتی مردم دست شان را باز می گذارد

این یک وظیفه است که پاسخ چراها را بدانیم. مثلا :   به چه علت یکمرتبه ٧٠٠ یا ٨٠٠ کارگر در یک کارخانه بزرگ کارشان را از دست می دهند, چرا در مناطقی که منابع طبیعی دارد همیشه جنگ و ستیزهست ؟!, چرا دولتمردان شان بیشتر بر علیه مردم خودشان هستند؟!, چرا حق رای دادن شان با کشور های پیشرفته فرق دارد ؟!, هر کدام ما باید بخوانیم و جواب های حقیقی را پیدا کنیم, اگر من راه را برای تو پیدا کنم یا جواب چرا هایت را بدهم یا تو جواب چرا های مرا بدهی, ما هم به همان سیستم نادرست کنترل فکری یا نیاز به رهبر باز خواهیم گشت و بجای یاد گرفتن, فکر کردن و تصمیم گرفتن آسان تر می شود که کس دیگری همه جواب ها را داشته باشد و ما فقط پیرو باشیم.

بیشتر مردم دنیا بهر قیمتی فقط می خواهند پول دار باشند, بیشترشان حتی نمی دانند برای چه تلاش میکنند, و تبلیغات و تشویقات دولتمردان بیشتر و بیشتر فکر مردم را بسوی راحت طلبی و بی تفاوتی بیشتر سوق میدهد.  مردم خوشحال, درست مثل مردم نا آگاه و بیسواد کاری به کار دولت و سیاست هایش ندارند.  اکثر ملت هایی که در کشورهای پیشرفته زندگی می کنند نمی دانند یا نمی فهمند که بیشتر جنگ ها, کشمکش و ستیز های جهانی برای کنترل منابع و ثروت جهان است و دولتمردان شان در این هرج و مرج ها نقشی مستقیم دارند.

منصفانه باید مقاومت مردم سیاتل در امریکا بر علیه استبداگران وطنی شان؛ و خیلی گروه های فعال دیگر در سراسر دنیا که تلاشی بس پر بار  با دولتمردان شان دارند را هم در نظر گرفت. یک برنامه ریزی بسیار متحد و یگانه, مردم را از سراسر امریکا و کانادا جمع کرده و دولتمندان اروپایی و شمال امریکا را افشا  کرده اند.  هر چند پلیس و ارتش بیرحمانه این حرکت را سرکوب کردند, اما در تاریخ ثبت شد و شروع مخالفت های جدیدی را پی ریزی کرد.